Ndërsa Ministria e jashtme ruse ka konfirmuar se ShBA i kanë kthyer përgjigjen në letër Moskës në kërkesat e saj, të cilat ende nuk janë bërë publike, Drejtori i Qendrës së Moskës Carnegie, Dmitry Trenin, në një intervistë me korrespondentin e Kommersant Elena Chernenko, përmendi skenarët për zhvillimin e ngjarjeve, duke theksuar dy kryesore: logjike dhe të fuqishme. A jemi në prag të një konflikti të vërtetë të armatosur?, shkruan Kosova.info.

“Nëse flasim për një afat shumë të shkurtër, për muajin e ardhshëm, atëherë mendoj se jo. Për sa i përket afatit të gjatë, këtu kam pyetje për të dyja palët. Një pyetje për palën perëndimore: a do të organizojnë një provokim autoritetet e Kievit, ose disa nga nënndarjet e tij, ose disa elementë që nuk janë shumë të kontrolluar prej saj, duke vepruar së bashku me disa lojtarë në hije, për të tërhequr Rusinë në të? Përgjigja për këtë pyetje është mjaft negative. Një skenar i tillë nuk do të sjellë shumë përfitime për ata që qëndrojnë mbi Kiev. Çdo provokim i tillë nuk mund të përfundojë ndryshe përveçse në humbjen e forcave ukrainase”.

Sipas tij shkalla e humbjes për Ukrainën mund të jetë e ndryshme.

“Dhe sado e lartë të jetë kostoja e kësaj fitoreje për Rusinë, kjo nuk kompenson goditjen kolosale që humbja e Ukrainës do t’i japë reputacionit të administratës Joe Biden – dhe mbi të gjitha brenda Shteteve të Bashkuara. Për herë të dytë pas Afganistanit, do të ishte jashtëzakonisht e rrezikshme për administratën të humbiste një aleat të shquar rajonal, pikërisht në një kontekst brenda amerikan. Plus, ka edhe kontekstin e NATO-s dhe faktorin e reputacionit amerikan në botë. Në fund të fundit, kjo situatë po vëzhgohet nga afër nga vende të tilla si Kina dhe Irani”, thekson Trenin.

Ai thotë se kërkesat që ka paraqitur Rusia dhe që ajo i quan kryesore, nuk mund të plotësohen nga Perëndimi. Të paktën në formën në të cilën janë deklaruar këto kërkesa. Dhe duke qenë se kjo është e qartë për të gjithë, atëherë, natyrisht, edhe Presidenti e di këtë. Pyetja është se çfarë përgatit ai si përgjigje ndaj refuzimit.

“Nuk do të ketë asnjë traktat ligjërisht të detyrueshëm të moszgjerimit të NATO-s. Gjithashtu nuk do të ketë angazhime politike të shkruara se Ukraina dhe Gjeorgjia “kurrë, kurrë” (siç këmbëngul pala ruse) nuk do të pranohen në NATO. Pyetja është se si do të sillet Rusia kur të bëhet plotësisht e qartë se kërkesat që zyrtarët rusë i kanë quajtur vazhdimisht “imperativ absolut” do të refuzohen nga vendet perëndimore”.

Trenin parasheh një variant të zhvillimit të situatës.

“Opsioni i parë duket se është logjik. Së pari, ata nuk i hodhën poshtë propozimet tona, por filluan të përgjigjen, dhe për më tepër, ata ranë dakord t’i përgjigjen me shkrim propozimeve tona, dhe kjo është serioze, që do të thotë se ata de facto e njohin seriozitetin e shqetësimeve tona dhe kërkesat’, thotë ai. Së dyti, sipas tij ata ranë dakord të diskutonin tema të rëndësishme , të cilat më parë i kishin injoruar. Për shembull, propozimi ynë për të futur një moratorium të ndërsjellë për vendosjen e raketave me rreze të mesme dhe më të shkurtër. Më parë ata nuk donin të dëgjonin asgjë për këtë pikë, por tani ata vetë po na ofrojnë të negociojmë. Ata tani janë gati të flasin për kufizimin e manovrave ushtarake pranë territorit tonë, të gjitha këto ushtrime detare dhe ajrore, përfshirë ato me imitim të lëshimeve të raketave bërthamore”.

Në gjykimin e tij, për herë të parë që nga bisedimet e ribashkimit të Gjermanisë, Perëndimi ka rënë dakord të diskutojë sigurinë evropiane me Rusinë. Por nëse autoritetet ruse arrijnë në përfundimin se është e pamundur të zbatohen marrëveshjet e Minskut, ata mund t’i njohin republikat e vetëshpallura të Donetskut dhe Luganskut si një ose dy shtete dhe t’i përfshijnë ato në Shtetin Union të Rusisë dhe Bjellorusisë. Në këtë asociacion mund të hyjnë hipotetikisht edhe Abkhazia dhe Osetia e Jugut.

Nëse Rusia përdorë forcën, ai konsideron se ShBA nuk do të jenë në gjendje të parandalojnë këtë dhe nuk do të hyjnë në një konflikt të drejtpërdrejtë me Rusinë.

“Por të dy skenarët përfshijnë një çmim të caktuar dhe shoqërohen me rreziqe të njohura. Në rastin e të parës, bëhet fjalë për humbje me karakter reputacioni, si në arenën ndërkombëtare ashtu edhe brenda vendit. Nëse Rusia tërhiqet nga ajo që pretendon se është një “imperativ absolut”, ajo mund të akuzohet për bllof. Fuqitë e mëdha nuk bëjnë bllof. Nëse Rusia po bën bllof, atëherë ajo po zbret në disa nivele të tjera të statusit botëror. Por edhe nëse perceptohet negativisht nga një pjesë e popullsisë, në përgjithësi nuk është e tmerrshme. Brenda vendit, fuqia është mjaft e fortë. Përkundrazi, reputacioni ndërkombëtar do të vuajë, Rusia mund të merret më pak seriozisht në të ardhmen. Megjithatë, e gjithë kjo mund të përjetohet. Skenari i dytë, në të cilin rreziku vendoset në zhvillimin e pushtetit, nënkupton një prishje shumë serioze të marrëdhënieve, përfshirë edhe brenda vendit. Ajo anulon shpresat e një pjese të vogël, por me ndikim të elitës ruse, e cila ende shpreson se marrëdhëniet me Perëndimin një ditë do të normalizohen. Në një version radikal – të përshkruar nga një numër institutesh perëndimore – do të jetë gjithashtu një test për shtresat më të gjera të popullsisë ruse. Po flasim për skenarin e “pushtimit të Ukrainës””.

Trenin nuk sheh ndonjë kërcënim për Rusinë sa i përket zgjerimit të NATO-së.

“Asnjë zgjerim i NATO-s, përfshirë në kurriz të Ukrainës, nuk kërcënon ekuilibrin ushtarak dhe stabilitetin e parandalimit. Duke instaluar raketa pranë Kharkovit, Shtetet e Bashkuara nuk do të fitojnë një avantazh serioz në fushën ushtarako-strategjike ndaj Federatës Ruse”.

E vetmja gjë që mund të shqetësojë seriozisht Rusinë janë elementët e sistemit të mbrojtjes raketore amerikane në Rumani dhe Poloni. Pjesa tjetër e gjërave nuk paraqesin shumë kërcënim.

“Pra, në aspektin e sigurisë ushtarake, unë me të vërtetë nuk e shoh zgjerimin e NATO-s si një kërcënim kaq të tmerrshëm. Mendoj se po shkojmë drejt një krize të madhe marrëdhëniesh. Njëfarë qartësie mund të arrihet, ndoshta, pas një prove serioze të forcës në rajone dhe zona të ndryshme funksionale. E gjithë kjo nuk mund të vendoset në tryezën diplomatike, por rezultati mund të zyrtarizohet. Kështu, do të shfaqet një rend i ri botëror”, tha ai. /Kosova.info/