“Jam rritur nga këto anë të Shkodrës. Rrugicat aty pranë ku jetoj unë janë të heshtura, këto rrugica ku dikur e kisha shkulur barin nga balta. Shikoj matanë rrugës një tabelë e cila rri ngjitur në mur. Hotel i së ardhmes. Çfarë e ardhme është këtu? Asaj të ardhme me jetë përsëri qençe në këtë shtet të fëlliqur, të korruptuar. Këtu jetohet i plagosur, i dërmuar nga realiteti mafioz, dhe gjithkund sheh vetëm fekale. Këto fekale janë krijuar nga po këta njerëz që u vjen era. Andaj, kudo e ndiej erën e mutit që më kaplon dhe m’i terrorizon mushkëritë…”

Fragment nga romani “Ti” i Ilir Muharremit.