Shkruan: Skender HYSENI

Dita ditës po marrin formë dy konsensuse paralele, natyrisht,  me diskrepancë të theksuar, shumë të thellë, “kundër” (ai transnacional ballkanik) dhe “për” themelimin e asociacionit të komunave me shumicë serbe në Kosovë (ai ndërkombëtar).

Vjosa Osmani dhe Albin Kurti me VV-në në Kosovë, njëfarë biçim kryeministri, Abazoviq në Mal të Zi dhe grupi problematik i VV-së në Tiranë janë pjesë konsensusit transnacional ballkanik kundër asociacionit dhe rrjedhimisht kundër marrëveshjes së paqes midis Kosovës dhe Serbisë, përkatësisht midis shqiptarëve dhe serbëve në përgjithësi . Në anën tjetër ndërkaq, e gjithë bota demokratike, përfshirë këtu Amerikën, Britaninë e Madhe, Francën, Gjermaninë dhe të gjitha vendet e BE-së, po bënë thirrje pa ekuivokë për themelimin e asociacionit dhe për marrëveshje paqeje midis Kosovës dhe Serbisë, e që në thelb do të ishte paqe midis shqiptarëve dhe serbëve në Ballkan përgjithësisht!

Pyetja thelbësore që shtrohet sot është: A ka në Kosovë një masë kritike që do t’i kundërvihet çmendurisë kolektive që po përpiqet ta instalojë në Kosovë sot “konsensusi transnacional ballkanik” që udhëhiqet nga Albin Kurti e Vjosa Osmani dhe politika e tyre, pa asnjë mëdyshje, e çmendur!

Binomi Kurti Osmani dhe aleatët e “forte” të tyre, si ky Abazoviqi, “tellalli” i Vuçiqit në Mal të Zi dhe grupi i marksistëve të Tiranës janë e keqja më e madhe e Kosovës dhe shqiptarëve sot. Politika e çmendur që udhëhiqet nga ky “bllok” mjeranësh po i rrezikon vet themelet e shtetit të Kosovës. Me veprimet e tyre politike, Kurti e Osmani, po u shërbejnë agjendave politike serbe.

As pesimistët më të mëdhenj nuk e kishin mendua se udhëheqja aktuale e këtij vendi do ta kantandiste vendin në këtë gjendje. Kryeministri Albin Kurti dhe noterja e tij Vjosa Osmani, me politikat e tyre aventureske, kryeneçe, egocentrike, diletanteske, amatoreske dhe shumë të rrezikshme ia dolën që vendin tonë të dashur ta vendosin në raporte konfrontuese më partnerët e pazëvendësueshëm të Kosovës.

Dita e zgjedhjes së Vjosa Osmanit për presidente të vendit, shënon ditën më fatkeqe për shtetin e ri të Kosovës. Është kjo dita kur filloi politika shkatërrimtare për vendin. Nuk ka si të mos thuhet këtu që Lidhja Demokratike e Kosovës bëri gabimin e pafalshëm strategjik, duke i krijuar kuorumin instalimit të së keqes. LDK-së, ato ditë i mungonte vizioni. Ajo pavetëdijshëm pandehte se qëndrimi në sallë të kuvendit dhe votimi për presidenten dhe rrjedhimisht mundësimi i krijimit të Qeverisë Kurti, ishte sjellje shtetërore. Por, ja që ky ishte pikërisht dhe përfundimisht qëndrim jo shtetëror. Çmimi i shkuarjes në zgjedhje, qoftë dhe çdo tre muaj, do të ishte shumë më i vogël sesa çmimi që ka rrezik të paguhet si pasojë e politikave infantile të këtyre aventurierëve politik. 

Opozita parlamentare, PDK, LDK dhe AAK, si dhe opozita qytetare kundër politikave shkatërruese për vendin duhet të mobilizohet me çdo mjet demokratik për ta ndalur të keqen.  Kosova po kalon një periudhë të stagnimit dhe prapakthimit, dështimit të plotë. Në këto rrethana Kosova nuk ka nevojë për një opozitë të heshtur, kalkulante dhe krejtësisht anemike. Kosova ka nevojë për në një opozitë,  jo për vetveten, por për një opozitë për shtetin!

Kosova dhe populli i saj është janë me fat dhe të bekuar qe megjithatë kanë ende përkrahjen e fuqishme të miqve të saj, SHBA-ve në rend të pare dhe BE-së që po e mbrojnë këtë vend edhe nga politikat e papërgjegjshme të politikanëve të saj. Ne duhet ta dëshmojmë që jemi pjesë e konsensusit ndërkombëtar e assesi pjesë e “konsensusit transnacional ballkanik”.